مقدار تب برای ویروس کرونا براساس شیوه اندازه گیری در بخش های گوناگون بدن به این شکل میباشد ؛ پیشانی درجه تب ۵/۳۸ و بالاتر از آن، زیر زبان ۵/۳۸ و بالاتر از آن، زیر بغل ۸/۳۷ و بالاتر از آن که این درجه بر حسب سانتی گراد میباشد . ارزیابی تب نیاز به ابزاری دارد تا کمترین امکان تماس و انتقال ویروس را برایمان فراهم کند. به همین دلیل تب‌سنج غیرلمسی مادون‌قرمز برترین مورد است، ولی آیا استفاده از این ابزار برایمان زیان ندارد؟
گونه های تب سنج شامل تب سنج دیجیتالی قابل استفاده در دهان، زیر بغل و گوش، دماسنج‌های نوار پلاستیکی، دماسنج گوش الکترونیکی و دماسنج شیشه‌ای و جیوه‌ای میباشند که تماما باید با سطح مد نظر در تماس باشند، ولی تب سنج‌های لیزری (مادون قرمز) غیرتماسی میباشند و به دلیل کاهش خطر انتقال ویروس اغلب مورد استفاده قرار می‌گیرند، ولی برخی ادعا مینمایند اشعه مادون قرمز ساطع شده از این تب سنج‌ها به قسمتی از مغز ضرر می‌رساند. در ادامه درستی این ادعا را بررسی می‌کنیم.
این گونه دماسنج‌ها اکثرا در مراکز درمانی پیدا می‌شود و یک سبب آن هم کارایی بالایشان است این تب سنج از راه لیزر با کمی فاصله روی پیشانی قرار می‌گیرد و پس از یک تا ۳ ثانیه درجه حرارت بدن را نشان می‌دهد. ویژگی این تب سنج این است که با پوست ارتباط مستقیم برقرار نمی‌کند و می‌توان به راحتی درافراد متعدد بررسی دما را انجام داد. تحقیقات نشان داده است در هنگام استفاده صحیح، دماسنج‌های مادون قرمز یا بدون تماس دقیقاً مثل سایر دماسنج‌های دهانی میباشند و دمای بدن را از بخش پیشانی اندازه می‌گیرند.

تب سنج لیزری در واقع گونه ای ترمومتر مادون قرمز میباشد که براساس جنب وجوش مولکول‌های هوا یا جسم های با دمای بالا مدلی انرژی مادون قرمز تولید می‌کند که به وسیله ترمومتر لیزری یا تب سنج لیزری جذب و به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل میگردد . ترمومتر لیزری با اندازه گیری انرژی همه اجسام و تبدیل آن به سیگنال الکتریکی دما را روی نمایشگر دیجیتالی نشان می‌دهد. دماسنج‌های مادون قرمز دستی با کمک لنز تابش مادون‌قرمز بدن (IR) را جذب و آن را به حرارات تبدیل می‌کند. هرچه جسم گرم‌تر باشد میزان خوانایی وسیله هم افزایش می یابد.